مریخ زمانی همانند زمین دریاچه های آب شور داشته است - وبلاگ مطالعه

به گزارش وبلاگ مطالعه، دانشمندان دانشگاه اِی اَند اِم تگزاس(Texas A&M University) اخیرا اظهار نموده اند که سیاره سرخ زمانی دریاچه های آب شور(salt lakes) مشابه دریاچه های آب شور زمین داشته است که این دریاچه ها برای مدتی دارای آب بوده اند و برای مدتی خشک شده اند.

به گزارش وبلاگ مطالعه و به نقل از ساینس دیلی،پژوهشگران اخیرا اظهار نموده اند مریخ روزگاری مانند سیاره زمین دریاچه های آب شور داشته است. ماریون ناچون(Marion Nachon) پژوهشگر مقطع فوق دکترا دانشکده زمین شناسی و ژئوفیزیک دانشگاه اِی اَند اِم تگزاس و همکارانش این مطالعه را در مجله Nature Geoscience منتشر نموده اند.

این تیم ناهمواری های زمین شناسی مریخ را از دهانه گیل آغاز کردند و یک بخش سنگی بزرگ به طول 95 مایل که توسط سطح نورد کنجکاوی ناسا از سال 2012 به عنوان بخشی از آزمایشگاه علمی مریخ(MSL) مورد کاوش قرار گرفته بود، آنالیز کردند.

نتایج نشان داد دریاچه ای که بیش از سه میلیارد سال پیش در دهانه گیل وجود داشته است، یک دوره خشک شده است که به طور بالقوه با خشک شدن کلی مریخ در ارتباط است.

دهانه گیل حدود 3.6 میلیارد سال پیش و هنگامی که یک شهاب سنگ به مریخ برخورد کرد و دهانه برخورد بزرگ آن را ایجاد کرد، شکل گرفت.

ناچون در این باره گفت: از آن موقع تاکنون ناهمواری های زمین شناسی مریخ را ثبت نموده ایم و مطالعات نشان داده اند در دهانه گیل آب مایع وجود داشته است و همانطور که ما می دانیم این ماده اصلی زندگی میکروبی است. طی این دوره های خشکسالی دریاچه، سرانجام حوضچه های آب شور شکل گرفتند. گفتن اینکه این دریاچه ها دقیقا چقدر بزرگ بوده اند کار آسانی نیست اما می توانیم بگوییم این دریاچه برای مدت زمان طولانی حداقل صدها سال تا شاید ده ها هزار سال پیش در دهانه گیل وجود داشته است.

ناچون در پاسخ به این سوال که برای این دریاچه های آب شور چه اتفاقی افتاده است، گفت: مریخ احتمالاً با گذشت زمان خشک تر شد و میدان مغناطیسی سیاره ای خود را از دست داد و این باعث شد که جو آن در معرض باد و تابش خورشیدی طی میلیون ها سال قرار گیرد. با نازک تر شدن لایه جو، فشار روی سطح کمتر شد و دیگر شرایطی برای پایداری آب مایع در سطح این سیاره ایجاد نشد. بنابراین آب مایع ناپایدار و تبخیر شد.

اعتقاد بر این است که حوضچه های نمکی موجود در مریخ شبیه بعضی از حوضچه های نمکی روی کره زمین هستند به ویژه حوضچه های نمکی که در منطقه ای به نام آلتی پلانو (Altiplano) که در نزدیکی مرز بولیوی و پرو قرار گرفته است.

ناچون در ادامه اضافه کرد: آلتی پلانو یک فلات مرتفع و خشک است که رودخانه ها و نهرها از ارتفاعات کوهستان به دریا نمی ریزند بلکه به حوضچه های بسته آن ریخته می شوند و این دقیقا مشابه آنچه در گذشته برای دهانه گیل مریخ رخ داده، است. این هیدرولوژی دریاچه هایی ایجاد می نماید که سطح آب آنها به شدت تحت تأثیر آب و هوا است. در دوره های خشکی دریاچه های آلتی پلانو به دلیل تبخیر کم عمق می شوند و بعضی حتی کاملاً خشک می شوند. این واقعیت که آلتی پلانو اکثراً دارای پوشش گیاهی آزاد است باعث می گردد منطقه حتی بیشتر شبیه مریخ باشد. این مطالعه نشان می دهد که دریاچه باستانی در دهانه گیل پیش از جاری بودن حداقل یک دوره خشکی را پشت سر گذاشته است. همچنین ممکن است که این دریاچه به حوضچه های جداگانه تقسیم شده باشد جایی که بعضی از حوضچه ها می توانستند تبخیر بیشتری داشته باشند.

ناچون در سرانجام گفت: این می تواند نشان دهد که آب و هوای مریخ در مدت طولانی خشک بوده است. پژوهشگران همچنین در خصوص انواع عناصر شیمیایی(گوگرد ، یک ماده اصلی برای زندگی) گفتند که در آب مایع موجود در سطح مریخ آن موقع موجود بود.